ZAMAN...

Teoman'ın şarkısında geçerken çok severdim bu sözü "Vakit bir türlü geçmezken yıllar hayatlar geçiyor...".

Canım oğlumla bazen 24 saat yetmezken bazen 2 saat bile zor geçiyor. Zaman biz ne yaparsak yapalım bir şekilde geçiyor. Tek çabam nasıl geçtiğini anlayarak, hatırlayarak ve canım ailemle mutlu geçirebilmek. 

Ailecek mutlu olabilmenin temel şartının annenin pozitif olmasından geçtiğini çok iyi biliyorum. Bu yüzden kendimi mutsuz, enerjisiz hissettiğim her an aklıma bunu getiriyorum. Çok kolay olmasa da deniyorum.

Hala kendimi yeni saydığım bu şehirde yeni bir düzen kurmaya çalışıyorum. Kuramasam da ben ısrarla çalışıyorum. Kendim için hiç birşey yapamadığım bu zamanda oğlum için çok şey yapmaya çalışıyorum. Birlikte yeniden sayıları, renkleri, hayvanları, mevsimleri, kitapları ve daha birçok şeyi öğreniyoruz. 

Beraber geçirdiğimiz her anın kıymetini çok iyi bildiğimden kötü zamanlarımı da iyiye çevirmeye özen gösteriyorum.

Biliyorum; her ne olursa olsun, minik adamımla, canım kocamla elele verdik mutluluğa yürüyoruz...